sty 232017
 
Paradoks historii sprawił ze król Fryderyk II {1712-1768}, król pruski od 1740 roku, zapisał się w historii Podlesia (Wäldchen), stanowiącego  wówczas część dóbr zamku Grodno. W 1762 roku Wałbrzych uniknął działań wojennych, ponieważ kwaterował w nim Lauden – dowódca austriacki. Fryderyk II udał się do Saksonii. W nocy z 30 września na 1 października zdobyto twierdzę Świdnica, sytuacja Prus stała się trudna, od klęski uratowało je wycofanie się Rosji z wojny. 21 lipca dochodzi do bitwy pod Burkatowem jednego z ostatnich epizodów III wojny śląskiej (zwanej siedmioletnią). Fryderyk II zaatakował umocniony obóz Dauna i zmusił Austriaków do wycofania się w okolice Kłodzka. Prusacy rozpoczęli oblężenie Świdnicy – 27 listopada podpisano rozejm, a 15 lutego 1763 roku w Habertsburgu, traktat pokojowy. Większość Śląska zagarnęli Prusacy. Głównym celem Fryderyka II było zdobycie Twierdzy Świdnickiej obsadzonej przez Austriaków. Rano 21 lipca 1762 roku stoczono ciężką bitwę w pobliżu góry Grzybina, bitwa zakończyła się przegraną Austriaków, w bitwie Prusacy stracili 2,5 tysiąca poległych 850 żołnierzy było rannych. Straty austriackie wyniosły 2,5 tysiąca poległych. Fryderyk II dokonując objazdu pola bitwy zatrzymał się tego dnia przy zajeździe we wsi Polesie, właścicielem zajazdu był Dawid Polte, król przywiązał konia do pierścienia wbitego w pień lipy stojącej przy zajeździe epizod ten rozsławił zajazd i miejscowość Polesie. Wystarczyło kilka miesięcy by całe Prusy dowiedziały się o Królewskiej Lipie. Po podpisaniu traktatu pokojowego kończącego wojnę siedmioletnią letnią w 1763 drzewo zostało nazwane przez karczmarza Lipą Pokoju i przetrwało prawie sto lat. W 1853 roku wiatr przewrócił starą lipę. Na jej miejscu z inicjatywy króla Prus Fryderyka IV wykonano żeliwny odlew pnia lipy i  ustawiono go w miejscu starego drzewa w roku 1858. Odlew pnia drzewa wykonano w hucie Anna (dziś gmina Głuszyca), na drzwiczkach umieszczonych od stront wschodniej odlewu umieszczono napis ” Już złamany pień, do którego przywiązałeś swego konia Fryderyku!”. Na koniec ostało się żeliwo „Lipa Fryderyka”  w miejscowości Polesie przy posesji nr.21. Lipa z pewnością zasługuje na upamiętnienie. Wolę jednak, żebyśmy pozostawili przyszłym pokoleniom bujne pachnące lasy „pamiętajcie o ogrodach przecież  stamtąd wyszliście”. Fryderyk II syn króla Prus Fryderyka Wilhelma i Zofii, Doroty Hanowerskiej, mąż Elżbiety Krystyny, księżniczki Braun – Schweig- Bevern miał poglądy oparte na ideach oświeceniowych, zwolennik materializmu. Uważał się za „sługę państwa”, odrzucił tym samym religijne uzasadnienie władzy królewskiej. Był człowiekiem światłym, korespondował z Wolterem. Marzył o potędze Prus, udało mu się wykorzystać zamęt w Austrii po śmierci cesarza Karola IV i objęciu władzy przez Marię Teresę. Już w 1740 roku zbrojnie zajął Śląsk i rozpoczął wojny śląskie. W 1762 car Piotr III zawarł pokój z Prusami. Fryderyk II brał udział w zagarnianiu ziem Polski – w 1772 – Warmia, polskie Prusy królewskie, Pomorze Gdańskie, oraz należący do Wielkopolski okręg nadnotecki. Był zwolennikiem merkantylizmu, wysokie dochody państwa uzyskiwał dzięki bezwzględnej polityce podatkowej, rozwojowi manufaktur i kopalnictwa. Osiedlał ludność protestancką, głównie na Śląsku. Wprowadził powszechny obowiązek szkolny w latach 1763- 1771. Był jednym z najwybitniejszych władców absolutyzm oświeconego. Zwłaszcza w XX wieku stał się bożyszczem niemieckiego nacjonalizmu. Nie był przyjacielem Polaków, tylko paradoks historii sprawił, że oglądając żelazne drzewo wspominamy władcę Prus.
_________________________________
Krystyna Pielaszek
Udostępnij
Translate »